دررفتگی مادرزادی لگن

علل دررفتگی مادرزادی لگن

علل دررفتگی مادرزادی لگن هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل متعددی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند، از جمله:

1) ژنتیک

سابقه خانوادگی دررفتگی مادرزادی لگن، یکی از مهم‌ترین عوامل خطر ابتلا به این بیماری است. اگر یکی از اعضای خانواده شما به این بیماری مبتلا باشد، خطر ابتلا به این بیماری در فرزند شما 4 تا 8 برابر بیشتر از افراد عادی است.

مطالعات نشان داده است که چندین ژن ممکن است در بروز دررفتگی مادرزادی لگن نقش داشته باشند. این ژن‌ها می‌توانند بر شکل‌گیری مفصل ران یا بر شل شدن رباط‌ها و عضلات لگن تأثیر بگذارند.

2) عوامل هورمونی

هورمون‌های زنانه، مانند پروژسترون، می‌توانند در شل شدن رباط‌ها و عضلات لگن نقش داشته باشند. این شل شدن می‌تواند خطر دررفتگی لگن را افزایش دهد.

به همین دلیل، دررفتگی مادرزادی لگن در دختران بیشتر از پسران است. همچنین، در برخی موارد، دررفتگی لگن در دوران بلوغ یا بارداری رخ می‌دهد که به دلیل افزایش سطح هورمون‌های زنانه است.

3)  محدودیت فضای رحم

اگر فضای رحم در دوران بارداری محدود باشد، ممکن است لگن جنین به طور کامل شکل نگیرد. این محدودیت می‌تواند به دلیل موارد زیر باشد:

• بارداری دوقلویی یا چندقلویی
• وجود فیبروم رحم
• ناهنجاری‌های رحم
• کاهش مایع آمنیوتیک

4) موقعیت قرارگیری جنین:

اگر جنین در دوران بارداری به طور مداوم در یک وضعیت خاص قرار داشته باشد، ممکن است لگن به طور کامل شکل نگیرد. 

زمان تشخیص و درمان دررفتگی لگن نوزاد

دررفتگی مادر زادی لگن، در اکثر نوزادان زیر 6 ماه به راحتی قابل درمان است. حتی ممکن است پزشک بلافاصله پس از تولد نوزاد، بیماری دررفتگی مادرزادی لگن را تشخیص دهد. تشخیص و درمان زودهنگام بیماری به‌شدت اهمیت دارد زیرا هر چه تشخیص زودتر انجام شود، مراحل درمان نیز راحت‌تر انجام خواهد شد. بهترین نتایج درمان در رفتگی مادرزادی لگن هنگامی رخ می‌دهد که در مراحل اولیه‌ی رشد کودک تشخیص داده شود. در صورت وجود علائم مشکوک، پزشک برای تشخیص از سونوگرافی و پرتونگاری استفاده می‌کند. چنانچه بیماری در زیر 6 ماهگی نوزاد شناسایی شود، برحسب تشخیص پزشک ممکن است بریس پاولیک هارنس تجویز شود. بریس یک وسیله به شکل کمربند است و کمک می‌کند تا هم‌زمان با رشد بدن نوزاد، مفصل لگن‌ها به شکل طبیعی خود برگردند. بریس برای نوزادان بزرگ‌تر از 6 ماه به‌خوبی پاسخگو نیست، به همین دلیل پزشک ممکن است استخوان‌ها را در موقعیت مناسب قرار دهد و سپس با گچ گرفتن، پاها را برای چندین ماه ثابت نگه دارد. یکی دیگر از روش‌های رایج فیزیوتراپی است. فیزیوتراپ حرکات کششی را برای تقویت عضلات اطراف ران نوزاد انجام می‌دهد. درصورتی‌که تشخیص دیرهنگام داده شود یا سایر درمان‌ها مؤثر نباشند، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند.

شما میتوانید جهت رزرو نوبت و مشاوره برای درمان با دکتر اسکویی فوق تخصص و جراح لگن در تهران تماس بگیرید. و یا فرم زیر را پر کرده تا همکاران ما برای رزرو نوبت با شما تماس حاصل کنند.