شکستگی لگن، آسیب به یکی یا چند استخوان مفصل لگن است. لگن از سه استخوان بزرگ ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس تشکیل شده است که به هم متصل شده و مفصل ران را تشکیل می‌دهند. علائم شکستگی لگن شامل احساس درد شدید در ناحیه لگن، ناتوانی در راه رفتن و یا تحمل وزن روی پا، تورم و کبودی اطراف مفصل ران و کاهش محدودیت حرکتی است. از عواملی که باعث شکستگی لگن می‌شوند می‌توان به سقوط از ارتفاع، حادثه و تصادفات رانندگی، پوکی استخوان به دلیل کهولت سن اشاره کرد. برای تشخیص شکستگی لگن از روش های معاینه فیزیکی و هم چنین تصویربرداری به وسیله ام آر آی و اشعه ایکس استفاده می‌شود. شکستگی لگن شامل انواع شکستگی استرسی لگن، شکستگی ساکروم ،شکستگی ساب تروک و شکستگی استابولوم است.
روش های درمان برای شکستگی لگن
- فیکساسیون داخلی: در این روش، از پین، پیچ، صفحه و میله برای تثبیت استخوان های شکسته لگن استفاده می‌شود.
- تعویض مفصل ران: در این روش، مفصل ران آسیب دیده با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود.
روش های غیر جراحی برای شکستگی لگن شامل مصرف دارو، انجام فیزیوتراپی، جا انداختن و یا آرتروسکوپی لگن است. در صورتی که درمان بدون جراحی پاسخ گو نبود باید گزینه درمان با جراحی و تعویض مفصل و یا گذاشتن پروتز مصنوعی را امتحان کرد. پزشک ارتوپد با توجه به میزان آسیب و سلامت عمومی بیمار بهترین شیوه درمان را تجویز میکند.برای انجام جراحی مفصل لگن بهتر است قبل از اقدام، پرس و جو و تحقیق کنید و بهترین پزشک در این حوزه که دانش و مهارت کافی و هم چنین تجربه لازم برای جراحی را دارد انتخاب کنید.
پس از جراحی و درمان شکستگی مفصل لگن پزشک و جراح ارتوپد برای بیمار فیزیوتراپی و توانبخشی را تجویز میکند.بهتر است تمامی جلسات توانبخشی و فیزیوتراپی را انجام داده و دارو های تجویز شده را طبق برنامه مصرف کنید.
